100happydays

Omdat het leven te kort is om niet happy te zijn.

Omdat je van elk moment moet genieten.

Omdat tegenwoordig mensen niet meer happy zijn door de steeds toenemende druk van de maatschappij waarin we momenteel leven.

Omdat de wereld een betere plaats zou zijn, moest iedereen mee doen.

Omdat je minder rimpels krijgt van lachen dan van zuur kijken.

En gewoon omdat unhappy zijn totaaaaaal geen zin heeft ;)

 

Ik zag het her en der al voorbij komen in Facebookland. Vriendjes en vriendinnetjes die de uitdaging al aangingen.

En toen dacht ik bij mezelf ‘waarom ook niet’, en schreef me in.

Vandaag dag 1 en ik had een aantal redenen om blij om te zijn:

-       Ondanks het feit dat ze gisteren onze nieuwe boxspring leverden in de verkeerde kleur, en we niet konden ruilen zonder nog eens 10 weken te wachten, en dat niet konden doordat ons vorig bed al was afgebroken en weggedaan, heb ik er zalig goed in geslapen en ben ik eens zonder rugpijn opgestaan.

-       Na 2 weken constant 4 drukke kids in de buurt te hebben, is mijne boven eindelijk spic en span! Het heeft wel 2 dagen geduurd maar soit, het is achter de rug. (Tja wat wil je, beginnen poetsen op een woensdagvoormiddag, is om problemen vragen.)

-       De kinderen hebben zonder morren vis gegeten. Mama heeft wel vals gespeeld en niet gezegd dat het vis was maar ‘zacht roze vlees’. Bij sommigen was het nog met lange tanden, maar dit keer wel zonder geprul en gemor aan tafel.

-       In school zijn ze ook flink, vertelden de juffen op de ouderavond. Ze zijn allemaal klaar om een klas hoger te gaan. En Brynne troggelt centjes af aan de andere kindjes in ruil voor cakejes met bloemetjes op. Zal ze in’t weekend maar aan het werk zetten zeker. En haar morgen het centje terug laten geven. #bengels!

-       Lekkere ijsjes waren de beloning voor mama’s harde werk en de kids hun 'visopeet-prestaties'.

-       En om de dag af te sluiten, genoot ik van een heet bad, kaarsjes en totale stilte. Kwestie om mijn zen-gehalte weer op peil te krijgen.