De bengels, ventjelief en ikzelve hebben een weekendje doorgebracht op de vrolijkste plaats ter wereld.
Jep, dat met die oversized muis waarvan de kinderen het allemaal normaal vinden dat die groter is dan dat zij zijn ;)
Dus bij deze bent u gewaarschuwd, indien u geen Disneyfan bent (Serieus? Bestaan er zo mensen???), gelieve dit blogbericht dan gewoon niet te lezen.
Vier dolenthousiaste kinderen vrijdagavond in bed krijgen, het is een uitdaging op zich.
UIT bed krijgen om half 4 's morgens, eigenlijk ook wel.
En vlak voor we vertrokken om half 5, zag het er zo uit.
En voor u denkt 'wat voor een bekken laat die die kinderen maken zo vroeg op den dag', ik had dus geen enkele mededeling gegeven om zo'n gekke snoeten te trekken.
Dat heet men dus 'onafgesproken samenwerking der siblings.'
En na een lange autorit, tijdens dewelke ze amper geslapen hadden, waren we aangekomen op de Davy Crocket Ranch...
... en kregen we de ticketjes voor dit
Joepie!!!
Eerst namen we een kijkje voor het kasteel.
Dan eentje er onder.
Om te eindigen in het kasteel.
En nadien gingen we naar het pleintje achter het kasteel, waar ware spierbundels zich telkens weer trachten uit te sloven om toch maar het zwaard uit de steen te krijgen.
Neeneen, dit zijn geen spierbundels, eerder sprietige aspergekes, ondanks de uitdrukking op Connors gezicht ;) Voor degene die zelf graag eens willen proberen, geen paniek, het zwaard zit er dus nog steeds! *geen dank*
Daarna was 'it's a small world' aan de beurt. Omdat het daar maar 5 minuten wachten was, en de rest van de attracties, allemaal meer. Hé, hoe zou je zelf zijn?
Zoals je zelf kan zien, vond Ailinn het geweldig. En hebben we deze attractie nog 2 keer opnieuw gedaan nadien. Ik zweer het u, ik kan even geen bewegende poppetjes meer zien, om nog maar van dat liedje te zwijgen.
Connor zag het ook helemaal zitten, papa precies iets minder ;)
Daarna ging papa met Connor en Brynne even een plaspauze houden, terwijl mama met de rest van de kroost zich helemaal door elkaar ging laten zwieren in de theekopjes.
Geef toe, schattig he!?!
Dan gingen we richting Pirates en Peter Pan.
Omdat Dascha al de hééééle tijd aan't zeuren was om in de big thunder mountain te gaan, wilden we daarvoor fast pass ticketjes gaan halen, maar die wachtrij was al bijna evenlang als die van de attractie zelf.
Resultaat; nog meer gezeur. En toevallig bestaat er geen betere manier om kwebbelende monden stil te krijgen, dan er eten in te stoppen. En toevallig was het net middag.
Dus gingen we naar iets cowboy-ranch-achtige dinges, zodat we weer op krachten konden komen, en mijne neurofen de kans had om zijn werk te doen.
Zie je, het werkte!
Geen woorden vandoen...
En kijk, net toen we aan tafel zaten, kregen we live-muziek. De kids vonden het boeiend. Mama iets minder, dat kattengejank ;)
Na het eten, wandelden we door naar het station, datt daar net in de buurt was, en ontmoetten we een cowboy. 't Was precies nen echte!
Dascha vond het nodig om daar te lopen op de natte, houten vloer en viel met haar kliks en haar klaks plat op haar rug.
Haar ego had meer pijn dan haar billen en nadat ik gecheckt had of ze ok was, wat inderdaad zo was, had ik moeite om niet in lachen uit te barsten. Het was nu eenmaal een grappig zicht.
Het treintje arriveerde 5 minuten later, en toen waren we er vandoor...
... terug naar Fantasyland.
We brachten eerst een bezoekje aan Pinokkio.
En daarna gingen we bij Sneeuwwitje op bezoek.
De nieuwste editie van SOS Piet lag daar. Heb hem me gelijk aangeschaft!
Als je dus eens op bezoek komt en ik schotel je glanzende rode appels voor, weet je hoe laat het is!
En dan, met een 'amaai zaten mijn ogen in mijn zakken'-gevoel, (na een keer of 6 toch wel al in Disneyland geweest te zijn), wees ventjelief me er op dat in de toren van het Sneeuwwitjesgebouw, de boze koningin staat.
Wel asjemenou! U gelooft me niet? Aanschouw!
En dan sprongen we weer op de trein tot aan Main Street.
Ondertussen was het al 15 u, waren de kindjes toe aan een dutje, en konden we de sleutel van ons hutje gaan halen.
Onder luid protest van Ailinn (duh, wie anders??) begaven we ons dus naar ons hutje.
Het keukentje
Living/eetplaats
Onze slaapkamer
Kinders hun slaapkamer
Onder het rechterbed op de onderste foto, zat nog een bed verstopt, dat maakte dat ze alle vier op 1 kamer konden liggen.
De badkamer van de kinderen
En naast onze slaapkamer, hadden we ook een badkamer, ongeveer gelijk deze. Maar met toilet in. Dat van de kids was tegenover hun badkamer.
We hadden zelfs huisdiertjes!
Die kwamen van pas hij het wegwerken van het teveel aan macaroni dat we 's avonds hadden gemaakt in het hutje.
Vond het jammer dat we ze niet konden meenemen... Zo'n lieve en schattige poezebeestjes.
Voor de drie oudsten had het dutjesmoment niet veel zin. Je kon denken dat de hut vol olifanten zat, zo'n lawaai en gestamp op de vloer.
En Ailinn??? Wel, zij was absoluuuuut niet moe hoor!!!
Na we dus de macaroni achter de kiezen hadden, gingen we terug.
Eerst op de paardenmolen. Connor zat er ook op hoor. Alleen was die aan't mokken omdat hij niet op een 'groot' paard zat, maar wel op 'maar een dom klein paard', en mocht ik geen foto van hem nemen.
Ik zal u een mentale beeldschets geven; een donderwolk op een carrousel.
Nadien ging papa met Connor naar de attractie van Star Wars, en ging mama met de meiden wat vliegles volgen bij Dumbo.
Toen we uitgevlogen waren, kregen we een oproep om op ruimte-missie te gaan. Hoe konden we dat weigeren??
We kregen uitleg van the man himself, en niet veel later, hadden we een laserpistool in de aanslag, en maakten we van
de boosaardige Zurg een hoopje schroot. Missie geslaagd, aldus!
De dansende poppetjes kwamen ook nog eens aan de beurt, en nadien was het bedjestijd.
Naar Disneyland gaan zonder aangepaste pyjama?? Hell no!
Connor had er eentje van Donald, Dascha van Bambi, maar wilden niet wéér op de foto. (Seg mama, het is goed geweest voor vandaag he!)
Maar mini-Minnie en maxi-Minnie kreeg ik toch nog zo ver.
Zijn ze cute of zijn ze cute??
En ze sliepen tot half 8! Wat ongeveer een uurtje langer is dan thuis.
Ach ja, mooi meegenomen, toch?
Wakker worden op het gemak, met wat boekjes erbij. Want zo hoort dat als je vakantie hebt!
Na een verjaardagsontbijt (de papa was jarig, hieperdepiep!), en nadat we ons hadden klaargemaakt en de valiesjes weer hadden gepakt en ingeladen, vertrokken we voor dag 2 pure Disneypret.
Eerst en vooral haalde papa fast pass tickets voor big thunder mountain voor hemzelf, Dascha, Connor en Ailinn. En nadien voor Ailinn en mij bij Buzz Lightyear, zodat we Zurg nogeens op zijn doos konden geven.
Ondertussen ging ik met de kinders wat paardemolenen, Pinokkio'en en zo van die dingen.
Terwijl zij dan naar de 'mijntrein' waren, hingen Ailinn en ik wat rond.
We kwamen daar toch wel wat rare figuren tegen zeker!!!
We namen ook nog een vliegend tapijt richting Agrabah.
Wreven over een lamp die er toch wel erg betoverd en magisch uitzag.
En zagen plots een geest verschijnen! Echt waar, zeg ik u!
Wensen konden we niet doen, daar had ie het te druk voor. En hij zei dat ik er al 4 gekregen had, waar ie eigenlijk wel een punt in had.
Goofy liepen we ook tegen het lijf.
Zelfs een leraar van de kappersopleiding kwamen we later op de dag tegen. (Sorry dat we geen babbeltje konden slaan, de kindjes hadden dringend nood aan een toilet.)
Daarna zag ik dat Rafiki en Timon vervangen waren door Balou en Koning Louie, maar op dat moment waren de waaghalsjes net uit het treintje, en hongerig, dus tijd voor een hapje en drankje.
Bij kolonel Hathi (of zoiets, diene olifant van Jungle Book).
Ook hier was er weer live sfeermuziek aanwezig. Maar dit vonden de kindjes maar niks, 'zo'n kabaal'.
Na het eten, haasten Ailinn en ik ons naar de andere kant van het park, want het was weer tijd om te gaan laserblasten met Buzz.
We waren er hélemaal klaar voor!
Help me er aan denken dat ik Mickey volgende keer vraag wat voor voeding hij aan zijn moestuingrond geeft...
En terwijl we van het ene park naar het andere liepen, was het nog eens tijd voor een foto. Was ook al lang geleden dat ik er nog genomen had van hen 4 ;)
We werden geselecteerd om aan Geest's film mee te doen, en aarzelden dus geen ogenblik.
Na het vliegen, kwamen we weer een figuurtje tegen.
Eerst wat knuffelen,
En daarna leuk poseren voor de foto.
Voor we verder gingen, kreeg Pluto nog van elk een dikke smakkerd op zijn neusje, en van mama wilde hij er ook eentje. Dat vonden de meiden geweldig, natuurlijk.
Connor had mooi genoeg van al dat softe gedoe, en vond dat het hoog tijd was om de stoere kant op te gaan.
Meet Connor and the chicks!
We waren nog net op tijd voor de autoshow.
En, ik spotte er zelfs een stoffenkraam, hoe (s)tof is mich dat?!?
Er kwam veel vuur en rook en poeha aan te pas, maar vond toch dat het op een paar jaar tijd véél minder 'spectaculair' geworden was.
Scénes geschrapt, geen Herbie meer, zelfs Bliksem deed niet meer mee. De show verdiende een dikke, vette BOOEEE!!!
Tussendoor deden we ook mee om de Piston Cup te winnen.
Iedereen zag het zitten!
Zelfs 'cute and cuddely' zijn, kon er vanaf.
Bliksem en Takel, zagen dat het goed was.
We maakten nog een promotiefolder.
Iemand een monstertje hebben?
Nee?
Af en toe kunnen ze ook wel héél erg lief zijn zenne!
Doordat ze namiddag geen pauze genomen hadden, waren ondertussen de lampjes allemaal wel uit. Iedereen mocht nog een cadeau'tje kiezen, en daarna vertrokken we weer richting belgenlandje, waar ons kasteeltje al op ons zat te wachten.
Maar hongerige buikjes knorren veel, en om niet al te knorrig thuis te arriveren, maakten we nog een quick stopje in de Mc Do.
Fastfood genoeg gezien voor de rest van de maand. (Ja, ik weet dat we nog maar de 3e maart zijn!)
En de prins en prinsesjes waren weer thuis, sliepen als roosjes, en leefden nog lang en gelukkig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten