het moet niet
altijd iets voor de kinderen zijn, legde ik mijn troetelcaafjes ook eens in de
watjes.
Of, neen,
niet in de watjes, in de fleece.
Bij de komst
van kleine Pixie, hoorde natuurlijk een nieuw schuilplekje. Eentje, dat ik kon
meenemen als ik haar ging ophalen. Eentje, waar ze zacht in zou zitten. Eentje,
dat niet té groot zou zijn voor haar. Eentje, in een leuk kleurtje.
De avond voor
ik ze ging halen, zette ik me aan het werk. Op een uurtje was ik klaar, en was
dit het resultaat:
Buitenkant is
een katoentje, de binnenkant is bruine fleece, geknipt uit een dekentje dat hier
nog lag.
En zoals je
ziet, had Lottie ook wel veel interesse in dat zakje…
… maar omdat
ze veel groter is dan Pixie, was het niet zo evident om er in te raken. Na wat
gewriemel en gedraai, had ze dan toch haar plekje gevonden.
Ik maakte zo 2 exemplaren zodat ik eentje in het hok heb, terwijl de andere in de was zit.
En omdat ik dat vieze zagemeel zooooo beu was (veel afval, veel vliegen die er op af komen, hun groentjes die helemaal vol hingen als ze aan't eten waren, ...) dacht ik 'hey, waarom geen bodembedekker maken uit fleece?'
Ik kocht fleece dekentjes, een heleboel dweilen en ging aan de slag. Bedoeling was dat de dweilen tussen de fleece zouden komen te zitten (absorbtie van de pipi'tjes, weet je wel?)
En men probeersel werd dit
De lap kreeg ook 3 sierstiksels volledig rondom, telkens op 3 cm van elkaar. Zodat de dweilen zeker op hun plaats blijven zitten bij het wassen en drogen.
In het begin vonden ze het maar raar, die fleece aan hun pootjes. Lottie ging zelfs liever OP hun huisje slapen dan er in. Maar ondertussen zijn ze het gewend :) En naar onderhoud van de kooi toe, is dit écht stukken makkelijker. De caafjes en ik zijn er blij mee, en er gaan er nog volgen!
(Ik heb gemerkt dat fleece krimpt bij het wassen, dus nu leg ik gewoon eerst de dweilen in het hok, en daarop de fleece en dan gaat het de was in. Nadat alle fleece doeken enkele keren gewassen zijn, ga ik er nog maken.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten